Half vol of half leeg?

Gisterenavond is de Mijnten Bokaal verreden. Ik wil de aanwezige rijders danken voor hun deelname maar helaas was de SSVN met maar 4 rijders en dat zijn er 4 te weinig om in aanmerking te kunnen komen voor een gooi naar de bokaal. Toch hebben de rijders(ster) goed gepresteerd als je de omstandigheden in aanmerking neemt. Henk van den Pol hield kranig stand in de kopgroep waarin diverse oud wedstrijdrijders met veel minder jaren vertegenwoordigd waren. De 35 ronden werden door hem dan ook uitgereden. Ook Gerrit van het Ende hield het lang vol maar bij de zoveelste versnelling in ronde 28 moest hij lossen. Daarna besloot hij met Jenny Benjamins naar de finish te rijden en voltooide zo toch maar mooi 33 ronden. Tja, haar naam is al gevallen, Jenny had dit seizoen de schaatsen misschien wel eerder gezien maar nog niet aangehad. Toch knap dat je het desondanks 27 ronden volhoudt.  Henny Bokkers, de 4^de deelnemer, kende weer geen grenzen. Henny, als je s ’avonds een marathon gaat rijden dan moet je s’ middags niet gaan fietsen en zeker niet op kop gaan sleuren. Toch netjes dat je er, met een rode kop, nog 29 ronden uitperste. Maar zoals gezegd geen klassering van de SSVN. Daar kunnen jullie niets aan doen maar die andere 100 leden wel. Ik wil nog wel vermelden dat er 2 afzeggingen waren ivm ziekte. Volgend jaar komen er hopelijk nieuwe kansen. O ja, de bokaal is gewonnen door de Zeist met Eemland als goede tweede. Ook Amersfoort en Woudenberg hadden minder dan 8 deelnemers en zijn dus niet geklasseerd.

Hierna kwamen de wedstrijdrijders op de baan. Nu was de SSVN behoorlijk goed vertegenwoordigd, bij de junioren 2 dames en 1 heer en bij de senioren 1 dame en 6 heren. Ook hier waren er 2 afmeldingen ivm ziekte. Demi Meinten kwam al na twee ronden kwaad van het ijs. “Mijn schaatsen zijn zo bot als wat. Woensdag reden ze nog prima  en nu…. Ik snap er niks van.” Maar goed de wedstrijd gaat door. In het peloton gooiden de “jonge honden” direct de knuppel in het hoenderhok. Vanaf de start werd er direct gedemarreerd maar na enkele rondjes kwamen ze tot rust waarna het peloton gezapig een tiental rondjes trok. Omdat de junioren al na 15 ronden moesten afsprinten werd er weer gedemarreerd. Henk van de Gugten bleef goed in het spoor van Levi Kapp van  Eemland. Zijn vader had er niet veel vertrouwen in en zag Henk als tweede eindigen. Henk had echter het beste voor het laatst bewaard. In de laatste bocht kwam hij binnen door en sprintte knap naar de eerste plaats. Je zou zeggen dat je dan wel moe bent en lekker naar de senioren gaat kijken. Zo niet Henk. Hij kwam terug in het peloton en reed lekker daar met de senioren mee. Bij de dames junioren verdedigde Diede Wallet de eer van de SSVN maar ze was niet opgewassen tegen de overmacht van Eemland en SV Woudenberg. Ze eindigde op een verdienstelijke 4^de plaats.  Bij de dames waren de rollen omgedraaid. Eline van den Pol trok de sprint aan maar ze kon de veel sterkere Liotte Smits van Eemland niet voor blijven en eindigde als 2de. Toen was het de beurt van de heren senioren. Wat, deksels, doet die junior daar nog op het ijs. Tot driemaal toe werd hij gesommeerd het ijs te verlaten, zijn vader kon er uitbundig om lachen, maar tenslotte koos hij eieren voor zijn geld nadat hij door een korte demarrage de boel nog even had opgeschud. Goed, nu de orde was hersteld, begonnen de SSVN’ers hun plan uit te voeren. Eerst vertrok Leo Kluifhooft, sinds dit jaar lid van de SSVN en daarom in een andere outfit. Misschien daarom dat de anderen hem lieten gaan en zo kon hij enkele rondjes op kop rijden. Toen hij was bijgehaald vertrok Hein van den Pol. Hij was een van de kanshebbers voor de overwinning en het was dan ook niet meer dan een speldenprik. Jan van Dasselaar reed in deze fase van de strijd knap mee in de kopgroep maar had stiekem een ronde achterstand, niemand die daar om maalde. Toen was de beurt aan Wim Verbeek. Hij sprintte van achteruit en verraste koploper Jonathan Winters van AIJV. Weer was hij het die het gat moest dichtrijden. Toen er nog 1 ronde op het bord stond werd de sprint aangetrokken door Teunis Westerbroek en Hein van den Pol kon in eerste instantie gemakkelijk volgen. Toen Teunis bleef versnellen viel er toch een klein gaatje zodat Teunis als 1ste finishte en Hein als 2^de. Toch alle lof voor Jonathan Winters die keer op keer het gat moest dichtrijden en toch nog als 3^de eindigde.

Rest me nog de vrijwilligers die hun zaterdagavond hebben besteed aan het bijhouden van de standen en zorgden voor gezelligheid langs de baan te bedanken voor hun inzet. Chapeau!!

Om even terug te komen op de titel van dit stukje.

Als ik alle corona perikelen en de daarmee samenhangende beperkte trainingsmogelijkheden meetel houd ik het erop dat het glas halfvol is. En dat is nodig want volgend jaar is de SSVN de organiserende club. Ik reken dus volgend jaar op een grote deelname en de inzet van voldoende vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Tot ziens 😊

Fons Stortelder